موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
برای تخفیف و یا جلوگیری از بروز علائم آسم نایژه‌ای و اسپاسم برگشت پذیر نایژه همراه با برونشیت مزمن و آمفیزم ریوی.
بزرگسالان: مقدار حمله‌ای در حملات حاد: در بیمارانی که اخیراَ فرآورده‌های حاوی تئوفیلین مصرف نکرده‌اند، مقدار حمله‌ای mg/kg 6-5 است.
در بیمارانی که اخیراَ فراورده‌های حاوی تئوفیلین مصرف کرده‌اند، در صورت امکان، باید بلافاصله غلظت سرمی تئوفیلین تعیین شود. مقدار حمله‌ای دارو بر این اساس تعیین می‌ شود که هر 0.5 میلی گرم تئوفیلین به ازای هر کیلوگرم وزن بدون چربی (وزن مطلوب) بدن، موجب افزایش mcg/ml 1 (بین 0.5-1.6) در غلظت سرمی تئوفیلین خواهد شد. اگر امکان تعیین سریع غلظت سرمی تئوفیلین وجود نداشته و بیمار به درمان فوری نیاز داشته باشد، در صورتی که نشانه‌های مسمومیت با تئوفیلین وجود نداشته باشد، می‌ توان یک مقدار واحد معادل mg/kg 2.5 تئوفیلین مصرف کرد.
مقدار نگهدارنده در حملات حاد
بزرگسالان جوانی که سیگار می‌ کشند: معادل mg/kg 4 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می‌ شود.
بزرگسالان سالمی که سیگار نمی‌ کشند: معادل mg/kg 3 تئوفیلین هر هشت ساعت مصرف می‌ شود.
بیماران سالخورده و بیماران مبتلا به بیماری قلبی ریوی (Cor Pulmonale) : معادل mg/kg 2 تئوفیلین هر هشت ساعت مصرف می‌ شود.
بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب (CHF) یا نارسایی کبدی: معادل mg/kg 2 تئوفیلین هر 12 ساعت مصرف می‌ گردد.
توجه: برای دستیابی به مقدار مصرف درمانی مطلوب تئوفیلین و به حداقل رساندن خطر مسمومیت، پیگیری غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار توصیه می‌ شود.
در بیماران مبتلا به بیماری قلب ریوی، CHF، یا نارسایی کبدی، مقدار مصرف نباید از معادل mg/day 400 تئوفیلین تجاوز کند ، مگر آنکه غلظت سرمی تئوفیلین هر 24 ساعت اندازه گیری شود.
درمان طولانی مدت: ابتدا، معادل mg/kg/day 8 - 6 تا حداکثر mg/day 400 تئوفیلین ، در سه یا چهار مقدار منقسم، در فواصل 8 ـ 6 ساعت مصرف می‌ شود. در صورت تحمل دارو، مقدار مصرف ممکن است به میزان 25 درصد در فواصل 3 ـ 2 روز تا حداکثر معادل mg/kg/day 13 یا mg/day 90 تئوفیلین (هر کدام که کمتر است) افزایش یابد، بدون آنکه به تعیین غلظت سرمی دارو نیاز باشد.
توجه: در درمان طولانی مدت، اگر از حداکثر مقدار مصرف ذکر شده یا بیش از آن استفاده گردد، تعیین غلظت سرمی تئوفیلین توصیه می‌ شود. تنظیم نهایی مقدار مصرف براساس تعیین غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار خواهد بود.
کودکان
مقدار حمله‌ای در حملات حاد: در کودکانی که تا 16 سال سن دارند و اخیراَ تحت درمان با فرآورده‌های حاوی تئوفیلین نبوده‌اند، معادل mg/kg 6 - 5 تئوفیلین مصرف می‌ شود.
در کودکانی که اخیراَ فرآورده‌های حاوی تئوفیلین مصرف کرده‌اند، در صورت امکان، باید بلافاصله غلظت سرمی تئوفیلین تعیین شود. مقدار حمله‌ای دارو بر این اساس تعیین می‌ شود که هر 0.5 میلی گرم تئوفیلین به ازای هر کیلوگرم وزن بدون چربی (وزن مطلوب) بدن موجب افزایش mcg/ml 1 (بین 0.5-1.6) در غلظت سرمی تئوفیلین خواهد شد. اگر امکان تعیین سرمی غلظت سرمی تئوفیلین وجود نداشته و بیمار به درمان فوری نیاز داشته باشد، در صورتی که نشانه‌های مسمومیت با تئوفیلین وجود نداشته باشد، می‌ توان یک مقدار واحد معادل mg/kg/ 2.5 تئوفیلین مصرف کرد.
مقدار نگهدارنده در حملات حاد
کودکانی که تا شش ماه سن دارند
1.7 + سن (بر حسب هفته) * 0.07 =
مقدار مصرف (mg/kg معادل تئوفیلین هر هشت ساعت)
کودکان شش ماهه تا یک ساله
1.25 + سن (برحسب هفته) * 0.05 =
مقدار مصرف (mg/kg معادل تئوفیلین هر شش ساعت)
کودکان 9ـ1 ساله: معادل mg/kg 5 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می‌ شود.
کودکان 12ـ9 ساله: معادل mg/kg 4 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می‌ شود.
نوجوانان 16ـ12 ساله: معادل mg/kg 3 تئوفیلین هر شش ساعت مصرف می‌ شود.
توجه : برای دستیابی به مقدار مصرف درمانی مطلوب تئوفیلین و به حداقل رساندن خطر مسمومیت، پیگیری غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار توصیه می‌ شود.
درمان طولانی مدت: ابتدا، معادل mg/kg/day 16 تا حداکثر mg/day 400 تئوفیلین، در سه یا چهار مقدار منقسم، در فواصل 8 ـ 6 ساعت، مصرف می‌ شود. در صورت تحمل بیمار، مقدار مصرف دارو ممکن است به میزان 25 درصد، در فواصل 3 ـ 2 روز تا حداکثر مقدار تعیین شده زیر، بدون تغیین غلظت سرمی دارو، افزایش یابد:
کودکانی که تا یک سال سن دارند
8+ سن (بر حسب هفته) * 0.3 =
مقدار مصرف (mg/kg/day معادل تئوفیلین)
کودکان 9ـ1: معادل mg/kg/day 22 تئوفیلین مصرف می‌ شود.
کودکان 12ـ9 ساله: معادل mg/kg/day 20 تئوفیلین مصرف می‌ شود.
نوجوانان 16ـ12: معادل mg/kg/day 18 تئوفیلین مصرف می‌ شود.
نوجوانان 16 ساله و بزرگتر: معادل mg/kg/day 13 یا mg/day 900 تئوفیلین (هر کدام که کمتر است) مصرف می‌ شود.
توجه : در درمان طولانی مدت، اگر از حداکثر مقدار مصرف ذکر شده یا بیش از آن استفاده گردد، تعیین غلظت سرمی تئوفیلین توصیه می‌ شود. تنظیم نهایی مقدار مصرف بر اساس تعیین غلظت سرمی تئوفیلین و پاسخ بیمار خواهد بود.


مکانیسم اثر:
ملاحظات اختصاصی
1ـ علائم حیاتی بیمار و بروز علائم و نشانه‌های مسمومیت پیگیری شود.
2ـ تعیین غلظت سرمی تئوفیلین در بیمارانی که تحت درمان طولانی مدت هستند، توصیه می‌ شود. غلظت درمانی تئوفیلین در سم بین mcg/ml 20-10 است. غلظت سرمی تئوفیلین باید هر شش ماه بررسی گردد. اگر غلظت سرمی دارو کمتر از mcg/ml 10 باشد، در حدود 25 درصد به مقدار مصرف اضافه می‌ شود. اگر غلظت سرمی دارو بین mcg/ml 25-20 باشد، در حدود 10 درصد از مقدار مصرف کاسته می‌ شود. اگر غلظت دارو بین mcg/ml 30-25 باشد، اولین مقدار مصرف نوبت بعدی حذف و مقدار مصرف نوبت بعدی حذف و مقدار مصرف نوبتهای بعدی به میزان 25 درصد کاهش داده می‌ شود. اگر غلظت تئوفیلین بیش از mcg/ml 30 باشد، دو نوبت بعدی مصرف دارو حذف و مقدار مصرف نوبتهای بعدی به میزان 50 درصد کاهش داده شده و غلظت سرمی دارو مجدداَ تعیین می‌ شود.
3ـ در بیماران سالخورده بروز سرگیجه در شروع درمان شایع است.


اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماكولوژیك: مشتق گزانتین ـ مشتق پروپان دیول.
طبقه‌بندی درمانی: گشادکننده نایژه و خلط آور.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C
نکات قابل توصیه به بیمار
1ـ دوره درمان را کامل کنید. در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو ، به محض به یاد آوردن، آن را مصرف کنید، ولی اگر تقریباَ زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، از مصرف آن خودداری کرده و مقدار مصرف بعدی را نیز دو برابر نکنید.
2ـ دارو را سر ساعت و در فواصل منظم مصرف کنید.
3ـ در صورت بروز عوارض جانبی و نشانه‌های مسمومیت، به پزشک اطلاع دهید.
4ـ از مصرف بیش از حد فرآورده‌های حاوی گزانتین خودداری کنید.
5ـ در صورت بروز تحریک گوارشی، دارو را همراه با غذا یا بلافاصله بعد از آن مصرف نمایید.
توجه : برای کسب آگاهی درباره اجزای دارویی این فرآورده، به تک نگار هر کدام از آنها که به ترتیب حروف الفبا مرتب شده‌اند، مراجعه کنید.

اشكال دارویی:
اشكال دارویی:
Solution: (Theophylline anhydrous 50 mg + Guaifenesin 30 mg) /
5 ml
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماكولوژیك: مشتق گزانتین ـ مشتق پروپان دیول.
طبقه‌بندی درمانی: گشادکننده نایژه و خلط آور.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C
نکات قابل توصیه به بیمار
1ـ دوره درمان را کامل کنید. در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو ، به محض به یاد آوردن، آن را مصرف کنید، ولی اگر تقریباَ زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، از مصرف آن خودداری کرده و مقدار مصرف بعدی را نیز دو برابر نکنید.
2ـ دارو را سر ساعت و در فواصل منظم مصرف کنید.
3ـ در صورت بروز عوارض جانبی و نشانه‌های مسمومیت، به پزشک اطلاع دهید.
4ـ از مصرف بیش از حد فرآورده‌های حاوی گزانتین خودداری کنید.
5ـ در صورت بروز تحریک گوارشی، دارو را همراه با غذا یا بلافاصله بعد از آن مصرف نمایید.
توجه : برای کسب آگاهی درباره اجزای دارویی این فرآورده، به تک نگار هر کدام از آنها که به ترتیب حروف الفبا مرتب شده‌اند، مراجعه کنید.

برگرفته از : دارونما

موافقم

موافق