مراد از صیغه محرمیت همان ازدواج موقت است که اگر با شرائط و با اجازه پدر دختر انجام شود اشکال ندارد ولی بدون اجازه بنابرفتوای اکثر مراجع جایز نیست اما اگر با رعایت همه شرا یط انجام شود در صورتی که در ضمن عقد محدویتی شرط نشده باشد هر گونه ارتباط و صمیمیتی اشکال ندارد گفتنی است که عقد موقت یا صیغه، داراى شرایط زیر است:
1ـ ازدواج موقت، مانند ازدواج دائم نیاز به خواندن صیغه عقد و الفاظ مخصوصه دارد و با صرف رضایت قلبى درست نمى‏شود.
2ـ فرق عمده در ازدواج موقت با دائم، این است که در عقد موقت حتما باید مدت ذکر شود که آیا مثلاً یک ساعت است یا ده سال.
3ـ مقدار مهریه هم باید در عقد موقت مشخص شود و هنگام خواندن عقد ذکر گردد.
5ـ اگر دختر بکرى بخواهد صیغه شود، باید با اذن پدر یا جدّ پدرى باشد؛ کما این که در ازدواج دائم نیز این طور است.
6ـ در عقد ازدواج موقت بعد از تمام شدن مدت، زن باید از مرد جدا شود و در صورتى که یائسه نباشد، عده نگه دارد، مگر این که عقد به وسیله همان مرد دوباره تجدید شود. و اگر قبل از تمام شدن مدت، مرد بقیه آن را ببخشد، ازدواج موقت تمام مى‏شود. اما در عقد ازدواج دائم فقط با طلاق یا فسخ، عقد منفسخ مى‏شود.
باید دانست که اکثر مراجع، به صورت فتوا و یا بنا بر احتیاط واجب اجازه پدر یا پدربزرگ پدرى براى دختر بکر (نه بیوه) شرط صحت عقد ازدواج (دائم یا موقت) می دانند و بدون اجازه آنها عقد صحیح نیست؛ مگر در مورد خاصى مثل این که دختر بالغ و رشید بوده و نیاز به ازدواج داشته باشد و همسرى مناسب و هم کفو خود پیدا کند که در این صورت اگر پدر و یا جد پدرى بدون دلیل اذن ندهند، مى‏تواند خودش ازدواج کند و همین‏طور در صورتى که پدر یا جد پدرى غایب بوده و دسترسى به آنها نباشد و دختر هم نیاز به ازدواج فورى داشته باشد که در این صورت هم اگر شوهر مناسب و متدین باشد اجازه لازم نیست. گفتنی است که اگر دختر بکر پدر و جد پدری ندارد، اذن کس دیگر در ازدواج او شرط نیستV} (توضیح‏المسائل مراجع، ج 2، ص 387).{V

برگرفته از پرسمان