پرسشکده مرجع پرسش و پاسخ فارسی ایران
مسئلهی مهم آن است که هرگز از سؤالکردن دست برندارید. برای هر حس کنجکاوی، یک پاسخ وجود دارد.
نمی دانید؟! بپرسید!
می دانید؟! پاسخ دهید!

محتوایات این صفحه برای افراد زیر 18 سال نامناسب است.
|
1 پاسخ
در زمینه عادت به گناه خودارضایی، باید عرض کنیم که بهترین راه درمان واقعی عادت ناپسند خودارضایی و کنترل شهوت, ازدواج است. کمکی که اکنون از دست ما بر می آید دادن یک سری اطلاعات در زمینه گناه بودن, آثار و عواقب این عمل ناشایست و روش های کنترل و درمان است. این خود شما هستید که باعزمی راسخ به مبارزه با این انحراف جنسی خواهید پرداخت. امیدواریم به زودی وسایل ازدواج شما فراهم گردد و شما از این نظر خاطرتان آسوده شود. T}روش ترک این عادت زشت:{T همانگونه که عالمان اخلاقی مطرح نموده اند، هر روش درمانی در اخلاق و خود سازی، مبتنی بر طی کردن سه مرحله علم، حال و عمل است، ولی چون مرحله حالت (پشیمانی و ندامت) به صورت انفعال در انسان پدید می آید و در حقیقت بازتاب آگاهی است، این مرحله به صورت یک روش مستقل مطرح نمی شود؛ بنابراین برای خارج شدن از این مشکل، دو روش درمانی شناختی و رفتاری پیشنهاد می شود. وظیفه ما دادن آگاهی و شناخت است و کاری که خود شما باید انجام دهید التزام عملی به دستورالعمل ها و به کار گیری دقیق روش های رفتاری ای است که در ذیل پاسخ ارائه می شود.
T}نیاز به آگاهی:{T خود ارضایی یک انحراف عملی است و باید با عمل و رفتار با آن مقابله کرد و راه درمان آن جز با رعایت دقیق دستورالعمل محقق نمی شود, ولی چون هر عملی نیاز به دانش و اطلاعات خاص خود دارد, بنابراین راه کنترل و درمان این بیماری و عادت زشت نیز بدون کسب آگاهی میسر نیست . آگاهی, ازطریق مطالعه در آثار و اطلاعاتی که در این زمینه وجود دارد، بدست می آید. زمینه های مطالعه عبارتند از: 1- اینکه این عمل به لحاظ شرعی حرام و از نظر اخلاقی گناه محسوب می شود و هر گناهی نور ایمان را تضعیف می کند و باعث تاریکی و آلودگی روح انسان می شود. نوری که انسان بدان نیاز فراوان دارد و در اثر فقدان آن، در قیامت دچار عذاب و حسرت خواهد شد. 2- مطالعه در پی آمد ها و عواقب سوء آن. 3- آشنایی با روش پیشگیری و درمان. کسب آگاهی در موارد یاد شده باعث بیداری انسان می شود و زمینه توبه, پشیمانی و کنترل آن را در او فراهم می آورد. T}گناه خود ارضایی:{T در این زمینه گفتنی است «استمنا» یا «خودارضایى» یکى از راههاى انحرافى در ارضاى میل جنسى است که نسل جوان را در معرض آسیبهاى جدى قرار مىدهد. این کار عادت بسیار زشت و زیان آوری است که می تواند استعداد و توانایی های فراوان یک جوان را به نابودی بکشاند و حال و آینده او را تباه کند. از اینکه متوجه زشتی این عمل شده اید خدای را شاکریم و در پاسخ گویی به سوال شما مطالبی را پیرامون معرفی ، حرمت و روش درمان آن بیان می نماییم، امید است با کمک الهی و استمداد از معصومین(ع) و اطلاعاتی که در این زمینه برایتان ارسال می شود، در حفظ نفس و کنترل شهوت موفق باشید. استمنا و یا به عبارتی خود ارضایی، از نظر شرعی واخلاقی، حرام و گناه محسوب می شود. این عادت ناپسندی به لحاظ اخلاقی، بعد معنوی انسان را به سختی می آزارد، روح او را تاریک می نماید، آزادی معنوی انسان را سلب می کند و در مسیر خود سازی و کمال، آدمی را با چالش جدی مواجه می کند. مطابق تحقیقات انجام شده توسط روانشناسان، خود ارضایی نوعی اعتیاد و بیماری زشتی است که آثار و ضررهای فراوانی بر جسم و روان آدمی باقی می گذارد. کسانی که گرفتار این عمل شنیع شده اند، آن را گریزگاهی فرعی و عاجل برای خارج شدن از فشار جنسی و پاسخی برای لذت طلبی خود تصور می کنند، در صورتی که اگرتوجه نمایند، بدین وسیله گرفتار آثار و تبعات زیان آوری می شوند که گاها قابل جبران نیست. شهوت یکی از اموری است که با طبیعت انسان در آمیخته و در جای خود از نعمت های خداوند است، ولی اگر از حالت تعادل خارج و بر افروخته شود، ممکن است سرمایه های عظیم انسانی را به خاکستر تبدیل کند. این نیرو به طور قطع نیاز به ارضاع دارد، ولی با روشی که با نظام طبیعت و شریعت سازگار باشد. خدای متعال که به حکمت بالغه اش این غریزه را در نهاد انسان گزارده ، تا نسل انسان باقی بماند، از روی رحمت و هدایت خود راه های آسان و معقول کنترل و ارضاع آن را پیش پای او قرار داده است و نسبت به بیراهه ها و انحراف از مسیر درست نیز، هشدارهای لازم را به انسان داده است ،راههایی که باید با شناخت و عمل به آنها، سلامت جسم و جان خویش را پاس بداریم و از خطر و پی آمد کارهایی همچون خود ارضایی و مانند آن برهانیم. T}کبیره بودن:{T به طور قطع خود ارضایی یکی از گناهان است . در این زمینه برخی از عالمان دینی و اخلاقی نسبت به کبیره بودن آن نیزتاکید نموده اند. از میان ایشان خصوصا مرحوم شهید آیه الله دستغیب در کتاب خویش گناهان کبیره فصلی را گشوده و بر بزرگی آن تاکید نموده است . از نظر شرعی، ملاک کبیره بودن یک عمل، وعده عذاب از جانب پروردگار می باشد. در این زمینه امام صادق (ع) و در ضمن روایتی از عذابی دردناک برای فاعل آن خبر داده است. آن حضرت(ع) فرموده است: «سه دسته از مردمان اند که خدای متعال در روز قیامت به ایشان نگاه رحمت نمی افکند، آنها را تذکیه نمی نماید و عذابی دردناک برای ایشان فراهم نموده است: کسی که موی سپید خود را می کند، کسی که با خود نکاح (استمناء) می نماید و کسی که مفعول واقع می شود». به فرض صغیره بودن گناه خود ارضایی در صورت عدم تکرار، ملاک دیگر کبیره بودن گناه، تکرار و به تعبیر روایات اصرار بر آن است ، به همین دلیل چون به طور معمول، خود ارضایی، در افرادی که به آن گرفتارند ، به صورت عادت و اعتیاد در می آید ، تبدبل به گناه کبیره می شود. البته حرمت و بزرگی گناه خود ارضایی در حد گناهانی همچون زنا و لواط نیست، ولی در عین حال شرایط آن به گونه ای است که می توان گفت: ضررهای بدنی و روانی آن از این دو بیشتر است ؛ زیرا موقعیت برای آنها همیشه مهیا نیست، ولی موقعیت برای خود ارضایی و عادت به آن همیشه مهیا می باشد. T} آسیب شناسی خود ارضایی:{T آسیبهاى ناشى از خودارضایى به گونههاى مختلفى تقسیمپذیر است که به اختصار به برخى از آنها اشاره مىشود: T}یک. آسیبهاى جسمانى{T یکى از روشهاى شناخت پیشرفت بیمارىها در پزشکى، مرحلهبندى علایم بیمارى است. براین اساس، برحسب عوارض ایجاد شده در بیمار مبتلا به خودارضایى، سه مرحله بیان شده است: 1. مرحله مشکل ساز . در افرادى که مدتى است گرفتار خودارضایى شده اند، زودرس ترین عوارض ناشىاز خودارضایى عبارت است از: الف. خستگى و کوفتگى. ب. عدم تمرکز حواس. ج. ضعف حافظه. د. استرس و اضطراب. 2. مرحله گرفتارى شدید. بروز علایم زیر در فرد گرفتار، نشان دهنده آن است که شدت ابتلاى وى یا مدت آن بیش از مرحله اول است و در نتیجه عوارض شدیدترى ظاهر شده است: الف. خستگى و کوفتگى. ب. نوسان خلق یا تغییرات سریع خلقى. ج. حساسیت بیش از حد و زودرنجى. د. کمردرد. ه. نازک شدن موها . و. ناتوانى جنسى زودرس در جوانى . ز. بىخوابى یا بدخوابى و مشکلات مشابه . 3. مرحله گرفتارى بسیار شدید یا حالت اعتیاد . الف. خستگى و کوفتگى . ب. ریزش شدید موها . ج. تارشدن دید چشمها . د. وز وز گوش . ه. انزال زودرس و غیرارادى یا خروج منى به صورت قطره قطره . و. درد کشاله ران و ناحیه تناسلى . ز. دردهاى قولنجى در ناحیه لگن و استخوان دنبالچه . T}دو. آسیبهاى روحى و روانى{T ضعف حافظه و حواسپرتى، اضطراب، منزوى شدن و گوشهگیرى، افسردگى، بىنشاطى و لذت نبردن از زندگى، پرخاشگرى، بداخلاقى و تندخویى، کسالت دائمى و ضعف اراده، احساس حقارت، عدم اعتماد به نفس، احساس گناه و عذاب وجدان از عواقب و آسیب های روانى و روحى خودارضایى است. شرح پارهاى از این موارد در مباحث گذشته روشن شد. T}سه. آسیبهاى اجتماعى{T ناسازگارى خانوادگى، بىمیل شدن به همسر و ازدواج، ناتوانى در ارتباط با جنس مخالف و همسر، احساس طرد شدن، از بین رفتن عزّت، پاکى، شرافت و جایگاه اجتماعى، دیر ازدواج کردن و لذت نبردن از زندگى مشترک. جهت آگاهى بیشتر نگا: - قائمى، على، خانواده و مسائل جنسى کودکان، تهران: انتشارات انجمن اولیا و مربیان جمهورى اسلامى ایران، چاپ دهم، 1376. T}چهار. آسیبهاى معنوى و اخروى{T هیچ یک از آسیبهاى پیش گفته، به اهمیت آسیبهاى معنوى نیست؛ زیرا آسیبهاى معنوى، جان و دل و به عبارت دیگر کنه حقیقت وجود آدمى را تباه مىسازد. خودارضایى از نظر دین یک گناه است و به تعبیر قرآن زنگار بر دل مىنهد: «A}کَلاَّ بَلْ رانَ عَلى قُلُوبِهِمْ ما کانُوا یَکْسِبُونَ{A؛ چنین مباد! بلکه اعمال (ناشایست) دلهاى آنان را زنگار زده است».V}(مطففین (83)، آیه 24){V زنگ یا زنگار در اشیاى مادى، همان چیزى است که روى فلزات و اشیاى قیمتى مىنشیند و معمولاً نشانه پوسیدن و از بین رفتنِ شفافیت و درخشندگى آن و در نهایت ضایع شدن و از بین رفتن آن است. علامه طباطبایى در تفسیر المیزانطباطبایى V}(سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوى همدانى، (تلخیص)، (قم: دفتر انتشارات اسلامى، بىچا، بىتا)، ج 20، ص 385){Vمىفرماید: از آیه شریفه سه نکته استفاده مىشود: 1. اعمال زشت، نقش و صورتى به نفس و روح انسان مىدهند؛ 2. این نقش و صورت خاص، مانع آن است که نفس آدمى حق و حقیقت را درک کند؛ 3. نفس آدمى به حسب طبع اولیهاش صفا و جلایى دارد که با داشتن آن، حق را آن طور که هست درک مىکند. همچنین آسیبهاى معنوى جهان گذران را در مىنوردد و اگر اصلاح نگردد، حیات جاودان آدمى را در معرض تباهى و شوربختى قرار مىدهد. از این رو نصوص دینى نسبت به آن هشدارهاى لازم را دادهاند. پیامبر اکرمصلى الله علیه وآله وسلم در این باره مىفرماید: «H}ناکح الکف ملعون{H؛ ملعون است کسى که خودارضایى کند».V}(رى شهرى، محمد، میزان الحکمه، ج 12، ص 5654){V امام صادقعلیه السلام نیز مىفرماید: «با سه گروه خداوند در روز قیامت سخن نمىگوید و پاکشان نمىخواند و عذابى دردناک دارند، از آن سهاند، خودارضایى کننده و کسى که لواط دهد».V}(همان، ح 19049){V در روایات دیگرى امام صادقعلیه السلام خودارضایى را گناه عظیم و مورد نهى الهى معرفى فرموده است.V}(همان، ح 19050) در پایان توصیه می شود به راهکارهایی که اشاره می شود عمل کرده و بعد از مدتی ما را در جریان نتایج آن قرار دهید.{V: 1. با شکم پُر نخوابید. 2. از پوشیدن لباسهاى تنگ اجتناب کنید. 3. از تماشاى فیلم، عکس، رفتار و صحنههاى تحریک کننده، جداً پرهیز کنید. 4. از تخیّلهاى جنسى دورى گزینید و هر گاه این افکار به ذهن شما هجوم آورد، آنها را کنار بگذارید و ادامه ندهید و خود را با فکر دیگرى مشغول نمایید. 5. از خواندن و شنیدن مطالب و حتى شوخىهاى جنسى، جداً اجتناب کنید. 6. با افراد متأهل کمتر همنشین باشید. 7. از نگاه کردن به مواضع جنسى و برجستگىهاى بدن دیگران - به خصوص جنس مخالف - حتى از روى لباس، پرهیز کنید. 8. در خوردن موادّ غذایى محرک (خرما، پیاز، تخممرغ، گوشت قرمز به خصوص سرخ کرده و کباب و فلفل و...) به حداقل لازم اکتفا کنید. 9. قبل از خواب مثانه خود را تخلیه کنید. 10. از نوشیدن بیش از حد آب و مایعات - به خصوص شب - پرهیز کنید. 11. از نگاه کردن به اندام جنسى خود و دست ورزى با آن خوددارى نمایید. 12. هرگز به رو نخوابید. 13. هیچ گاه در مکان خلوت و تنها نباشید. سعى کنید در جایى که مىتواند مورد مشاهده دیگران باشد قرار گیرید. خلوت و تنهایى، راه نفوذ شیطان است. 14. براى تخلیه انرژى زاید بدون، به طور مرتب و زیاد ورزش کنید. 15. اوقات فراغت خود را با مطالعه، ورزش، عبادت، سیاحت، زیارت و دید و بازدید پر کنید. هیچ گاه لحظهاى از وقت خود را بدون برنامه قبلى سپرى نکنید. که براى اوقات بیکارى، شیطان برنامه ریزى خواهد کرد. 16. روزه مستحبى بگیرید. در صورت ناتوانى و ضعف، روزه اخلاقى بگیرید؛ یعنى تعداد دفعات غذا و میزان غذاى خود را کاهش دهید. 17. در برخورد با جنس مخالف، حریم را رعایت کرده، متکبرانه برخورد کنید، نه صمیمانه و ملاطفتآمیز. 18. هرگاه افکار جنسى به ذهن شما وارد شد، در اولین اقدام از دنبال کردن و پر و بال دادن به آن اجتناب کنید و در مرحله سوم خود را تنبیه کنید. شکل تنبیه متفاوت است. مىتوانید کشى را به مچ دست خود ببندید و به محض ورود این افکار به ذهنتان، آن را بکشید و رها سازید تا احساس درد کنید و یا ورزش سختى را به خود تحمیل کنید و یا خود را به کارهاى سخت - مانند صدقه دادن - وا دارید. 19. به بدى عمل زشت طغیان جنسى و عواقب دنیوى و اخروى آن بیندیشید و پیامدهاى آن را در ذهن خود زنده نگه دارید. 20. پیوسته در صدد تقویت نیروى ایمان خود باشید. بهترین راه آن است که مطالعه، مستمر داشته باشید؛ لذا روزى 20 صفحه از کتابهاى زیر را مطالعه کنید: شهید دستغیب، ایمان شهید دستغیب، گناهان کبیره آقاى تهرانى گناهشناسى شهید دستغیب، قلب سلیم شهید دستغیب، قلب قرآن شهید دستغیب، سراى دیگر امام خمینى(ره)، مبارزه با نفس محلاتى، مبارزه با نفس شهید دستغیب، معاد. 21. پیوسته قرآن بخوانید. هر روز دو یا سه وعده و هر وعده حدود ده الى پانزده دقیقه قرآن بخوانید. 22. نماز اوّل وقت با حضور قلب را هیچگاه ترک نکنید. تا زمانى که نماز شما در اوّل وقت و با حضور قلب است، شیطان راه نفوذ پیدا نخواهد کرد. 23. با دعا توسل به ائمه(ع) و خواندن ادعیه، از اهل بیت(ع) کمک بگیرید. 24. داستانهاى عبرتآموز از زندگى و سرنوشت افرادى که محکوم این غریزه شدند و دار و ندار خود را باختند، مطالعه کنید. 25. هرگاه مرتکب خطایى شدید، سریع توبه کنید. هیچ گاه از رحمت خدا مأیوس نباشید که یأس از رحمت الهى، خود گناه نابخشودنى و آغاز ارتکاب گناهان بزرگتر است؛ پس هیچ گاه از رحمت الهى قطع امید نکنید، پیوسته به رحمت او امیدوار باشید و سعى کنید گناه نکنید. برگرفته از پرسمان |
