مطلبی را برای روشن شدن، در ابتدای کلام می آورم. در صحبت های روزمره، افراد مختلف با یکدیگر اصطلاحات و تعابیر مختلفی را بیان میکنند؛ مثلا وقتی با یک فرد محترم صحبت می کنید، به او میگویید شما! مگر طرف مقابل شما یک نفر نیست پس چرا او را جمع می بندید!؟ قرآن نیز تعابیر مخصوصی دارد که در جای جای آن دیده میشود.

به عنوان مثال در سوره آل عمران آیه ۶۱(آیه مباهله) می خوانید (فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءکُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءکُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَکُمْ ). در اخبار موثق رسیده است که از طرف مسلمانان پیامبر، علی (ع)، فاطمه زهرا(س) و حسنین(ع) به محل مزبور رفتند؛ در حالیکه فقط یک زن به محل مباهله عظیمت کرد اما قرآن می گوید: زنان ما. این از جمله تعابیر قرآن است که به کار برده است؛