موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
الف) درمان حالات ناشی از کمبود ویتامین B6 در برنامه غذایی.
بزرگسالان: مقدار mg/day 20-10 به مدت سه هفته از راه خوراکی، تزریق عضلانی یا وریدی مصرف و سپس مقدار mg/day 5-2 به عنوان داروی مکمل برای یک برنامه غذایی مناسب تجویز می‌شود.
كودكان: مقدار 100 میلی‌گرم از دارو برای رفع کمبود ویتامین از راه خوراکی، تزریق عضلانی یا وریدی و سپس، برنامه غذایی مناسب با مقادیر مجاز روزانه (RDA)، برای جلوگیری از کمبود این ویتامین مصرف می‌شود.
ب) درمان حملات تشنجی ناشی از کمبود ویتامین B6 یا وابستگی به آن.
بزرگسالان و کودکان: مقدار 100 میلی‌گرم به صورت مقدار واحد از راه عضلانی یا وریدی تزریق می‌شود.
پ) درمان کم‌خونی‌های پاسخ‌دهنده به ویتامین B6 یا سندرم وابستگی (اختلالات مادرزادی متابولیک).
بزرگسالان: تا مقدار mg/day 600 از راه خوراکی، تزریق عضلانی یا وریدی می‌شود تا آن‌که نشانه‌های بیماری برطرف شود. سپس مقدار mg/day 50 برای تمام عمر مصرف می‌شود.
کودکان: مقدار 100 میلی‌گرم‌ تزریق عضلانی یا وریدی و سپس mg/day 10-2 از راه تزریق عضلانی یا mg/day 100-10 از راه خوراکی مصرف می‌شود.
ت) جلوگیری از کمبود ویتامین B6 در طول درمان با ایزونیازید.
بزرگسالان: از راه خوراکی مقدار mg/day 50-25 مصرف می‌شود.
کودکان: از راه خوراکی مقدار mg/day 0.5-1.5 مصرف می‌شود.
در صورت بروز نشانه نورولوژیک در کودکان، مقدار مصرف بر حسب نیاز افزایش می‌یابد.
ث) درمان کمبود ویتامین B6 ناشی از مصرف ایزونیازید.
بزرگسالان: از راه خوراکی مقدار mg/day 100 به مدت سه هفته و سپس مقدار mg/day 50 مصرف می‌شود.
کودکان: مقدار مصرف باید هر بار جداگانه تنظیم شود.
مكانیسم اثر
اثر متابولیک: ویتامین B6 طبیعی موجود در گیاهان و منابع غذایی حیوانی، به اشکال فعال ویتامین B6 (پیریدوکسال فسفات و پیریدوکسامین فسفات) تبدیل می‌شود. اشکال برونزاد این ویتامین در بدن انسان متابولیزه می‌شوند.
ویتامین B6 به صورت یک کوآنزیم در متابولیسم پروتئین‌ها ، کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها عمل می‌کند و در دکربوکسیله کردن اسیدهای آمینه در روند متابولیسم پروتئین‌ها شرکت می‌کند. هم‌چنین ویتامین B6 به روند تبدیل تریپتوفان به نیاسین یا سروتونین و نیز آمین‌زدایی ، ترانس‌آمیناسیون و انتقال گوگرد در اسیدهای آمینه کمک می‌کند.ویتامین B6 مسئول شکسته شدن گلیکوژن به گلوکز-1- فسفات در متابولیسم کربوهیدرات‌ها است. ذخیره تام بدن بزرگسالان حدود 27-16 میلی‌گرم پیریدوکسین است. نیاز به پیریدوکسین با افزایش مقدار پروتئین در برنامه غذایی افزایش می‌یابد.
فارماکوکینتیک
جذب: پیریدوکسین و جانشین‌های آن از دستگاه گوارش به راحتی جذب می‌شوند. جذب گوارشی ممکن است در بیماران مبتلا به سندرم‌های اختلال جذب یا به دنبال برداشت معده کاهش یابد. غلظت طبیعی پیریدوکسین در سرم ng/ml 80-30 است.
پخش: عمدتاً در کبد ذخیره می‌شود. ذخیره تام پیریدوکسین در بدن تقریباً 27-16 میلی‌گرم است. این ویتامین بیشتر به شکل پیریدوکسال و پیریدوکسال فسفات در خون یافت می‌شود که به میزان زیادی به پروتئین پیوند می‌یابند. پیریدوکسال از جفت عبور می‌کند. غلظت پلاسمایی این ویتامین در جنین پنج برابر غلظت پلاسمایی مادر است. غلظت این ویتامین در شیر مادر بعد از مصرف 2.5-5 mg-day پیریدوکسین تقریباً ng/ml 240 است.
متابولیسم: پیریدوکسین در کبد به 4- پیریدوکسیک اسید تجزیه می‌شود.
دفع: در گلبول‌های قرمز پیریدوکسین به پیریدوکسال فسفات و پیریدوکسامین به پیریدوکسامین فسفات تبدیل می‌شود.
شکل فسفریله پیریدوکسین از طریق آمین‌زدایی به پیریدوکسال و پیریدوکسامین تبدیل و پیریدوکسامین به سرعت فسفریله می‌شود. برای تبدیل پیریدوکسین فسفات به پیریدوکسال فسفات وجود ریبوفلاوین ضروری است.

تداخل دارویی:
عوارض جانبی
اعصاب مرکزی: پارستزی، سردرد، خواب‌آلودگی، حملات تشنجی (با تزریق وریدی).
موضعی: احساس سوزش یا گزش در محل تزریق عضلانی یا زیر جلدی.
سایر عوارض: واکنش‌های آلرژیک.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: آتاکسی و نوروپاتی حسی شدید بعد از مصرف مقادیر زیاد پیریدوکسین (g/day 2.6) به مدت طولانی.
درمان: اختلالات نورولوژیک معمولاً بعد از قطع مصرف پیریدوکسین برطرف می‌شوند.
مکانیسم اثر:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: سابقه حساسیت به پیریدوکسین.
موارد احتیاط
1- برنامه غذایی نامناسب ممکن است موجب بروز کمبود ویتامین‌های مختلف گردد. بنابراین، تغذیه صحیح دارای اهمیت است.
2- حملات تشنجی وابسته به پیریدوکسین در شیرخواران ممکن است ناشی از مصرف مقادیر زیاد پیریدوکسین در طول دوره بارداری باشد.
موارد منع مصرف و احتیاط:
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
پیریدوکسین نتایج اندازه‌گیری اوروبیلی‌نوژن در آزمون اسپات (Spot) را با استفاده از روش ارلیش (Erlich) تغییر می‌دهد و موجب بروز واکنش مثبت کاذب می‌شود.

اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماكولوژیك: مکمل.
طبقه‌بندی درمانی: مکمل غذایی (ویتامین محلول در آب).
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده A (اگر بیش از مقدار مصرف مجاز روزانه مصرف شود ، رده C)
نکات قابل توصیه به بیمار
منابع غنی ویتامین B6 شامل مخمرها ، جوانه گندم، جگر، غلات، موز و حبوبات است.
مصرف در کودکان
1- بی‌ضرری و اثربخشی مصرف این دارو در کودکان ثابت نشده است.
2- مصرف مقادیر زیاد پیریدوکسین در دوران بارداری موجب بروز حملات تشنجی ناشی از پیریدوکسین در نوزادان شده است.
مصرف در شیردهی: ترشح این ویتامین در شیر مشخص نیست. بنابراین، مصرف این ویتامین در دوران شیردهی باید با احتیاط همراه باشد. پیریدوکسین ممکن است ترشح شیر را از طریق فرونشانی پرولاکتین مهار سازد.
ملاحظات اختصاصی
1. در مورد سابقه برنامه غذایی بیمار سؤال شود. کمبود یک ویتامین به تنهایی غیر عادی است؛ کمبود یک ویتامین اغلب نشان‌دهنده کمبود سایر ویتامین‌ها نیز هست.
2. میزان مصرف پروتئین پیگیری شود. مصرف بیش از حد پروتئین نیاز به پیریدوکسین را افزایش می‌دهد.
3. مقدار مصرف مجاز روزانه برای ویتامین B6 در کودکان 0.3-1.7 میلی‌گرم و در بزرگسالان 1.6-2 میلی‌گرم است. در دوران بارداری، مصرف مقدار mg/day 2.2 توصیه شده است.
4. مقدار mg/kg/day 25 به خوبی تحمل می‌شود. در افراد بزرگسالی که مقدار mg/day 200 ویتامین B6 به مدت 33 روز مصرف کرده‌اند و از تغذیه مناسب نیز برخوردار بوده‌اند ، وابستگی به ویتامین B6 بروز کرده است.
5. شکل تزریقی این ویتامین نباید با بیکربنات سدیم در یک سرنگ مخلوط شود.
6. بیمارانی که تحت درمان با لوودوپا هستند، نباید مقدار بیش از mg/day 5 پیریدوکسین مصرف کنند.
7. برای درمان حملات تشنجی و اغمای ناشی از مصرف بیش از حد ایزونیازید، مقدار مصرف ویتامین B6 معادل مقدار مصرف ایزونیازید است.
8. این دارو باید در ظروف سربسته و مقاوم به نور نگهداری شود.
9. در صورت مشاهده رسوب در محلول تزریقی این دارو، باید از تزریق آن خودداری شود. تیره شدن خفیف محلول قابل قبول است.
10. در بعضی موارد پیریدوکسین برای درمان تهوع و استفراغ در دوران بارداری مؤثر است.

اشكال دارویی:
اشكال دارویی:
Injection: 100 mg/ml, 3ml, 50 mg/ml, 2ml
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماكولوژیك: مکمل.
طبقه‌بندی درمانی: مکمل غذایی (ویتامین محلول در آب).
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده A (اگر بیش از مقدار مصرف مجاز روزانه مصرف شود ، رده C)
نکات قابل توصیه به بیمار
منابع غنی ویتامین B6 شامل مخمرها ، جوانه گندم، جگر، غلات، موز و حبوبات است.
مصرف در کودکان
1- بی‌ضرری و اثربخشی مصرف این دارو در کودکان ثابت نشده است.
2- مصرف مقادیر زیاد پیریدوکسین در دوران بارداری موجب بروز حملات تشنجی ناشی از پیریدوکسین در نوزادان شده است.
مصرف در شیردهی: ترشح این ویتامین در شیر مشخص نیست. بنابراین، مصرف این ویتامین در دوران شیردهی باید با احتیاط همراه باشد. پیریدوکسین ممکن است ترشح شیر را از طریق فرونشانی پرولاکتین مهار سازد.
ملاحظات اختصاصی
1. در مورد سابقه برنامه غذایی بیمار سؤال شود. کمبود یک ویتامین به تنهایی غیر عادی است؛ کمبود یک ویتامین اغلب نشان‌دهنده کمبود سایر ویتامین‌ها نیز هست.
2. میزان مصرف پروتئین پیگیری شود. مصرف بیش از حد پروتئین نیاز به پیریدوکسین را افزایش می‌دهد.
3. مقدار مصرف مجاز روزانه برای ویتامین B6 در کودکان 0.3-1.7 میلی‌گرم و در بزرگسالان 1.6-2 میلی‌گرم است. در دوران بارداری، مصرف مقدار mg/day 2.2 توصیه شده است.
4. مقدار mg/kg/day 25 به خوبی تحمل می‌شود. در افراد بزرگسالی که مقدار mg/day 200 ویتامین B6 به مدت 33 روز مصرف کرده‌اند و از تغذیه مناسب نیز برخوردار بوده‌اند ، وابستگی به ویتامین B6 بروز کرده است.
5. شکل تزریقی این ویتامین نباید با بیکربنات سدیم در یک سرنگ مخلوط شود.
6. بیمارانی که تحت درمان با لوودوپا هستند، نباید مقدار بیش از mg/day 5 پیریدوکسین مصرف کنند.
7. برای درمان حملات تشنجی و اغمای ناشی از مصرف بیش از حد ایزونیازید، مقدار مصرف ویتامین B6 معادل مقدار مصرف ایزونیازید است.
8. این دارو باید در ظروف سربسته و مقاوم به نور نگهداری شود.
9. در صورت مشاهده رسوب در محلول تزریقی این دارو، باید از تزریق آن خودداری شود. تیره شدن خفیف محلول قابل قبول است.
10. در بعضی موارد پیریدوکسین برای درمان تهوع و استفراغ در دوران بارداری مؤثر است.

برگرفته از : دارونما