موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
درمان نگهدارنده آسم، آسم در صورت نیاز به كورتیكوستروئید خوراكی.
بزرگسالان و كودكان بزرگتر از 12 سال در صورت مصرف برونكودیلاتور یا كورتیكوستروئید استنشاقی: در صورت شروع با دوز 220 میكروگرم استنشاقی روزانه در هنگام غروب. حداكثر 440 میكروگرم در روز.
بزرگسالان وكودكان بزرگتر از 12 سال در صورت مصرف كورتیكوستروئید خوراكی: 440 میكروگرم 2 بار در روز به صورت استنشاقی،‌ حداكثر 880 میكروگرم در روز. حداقل یك هفته پس از شروع ممتازون دوز كورتیكوستروئید خوراكی باید به فواصل هفتگی حداكثر mg/day 5/2 كاهش داده شود. پس از قطع كورتیكوستروئید خوراكی دوز ممتازون تا حداكثر ممكن باید كاهش داده شود.
عوارض جانبی:
عوارض جانبی اعصاب مرکزی: افسردگی، خستگی، سردرد، بی‌خوابی. گوش، حلق، بینی: رینیت آلرژیك، خشكی دهان، آواپریشی، درد گوش، خونریزی بینی، سوزش بینی، فارنژیت، احتقان بینی، سینوزیت. دستگاه گوارش: درد شكم، بی‌اشتهایی، سوءهاضمه، نفخ، گاستروآنتریت، تهوع، كاندیدیای دهانی، استفراغ. ادراری- تناسلی : دیسمنوره، اختلال قاعدگی، عفونت مجاری ادراری. عضلانی ـ اسكلتی: آرترالژی، درد كمر، میالژی،‌ درد. تنفسی: اختلال تنفسی، عفونت مجاری فوقانی تنفسی. سایر عوارض: جراحات تصادفی، علائم شبه آنفلوآنزا، عفونت. مسمومیت و درمان تظاهرات بالینی: به دلیل فراهمی زیستی سیستمیك كم دارو، احتمال سمیت حاد ناشی مصرف دارو پایین است. درمان: درمان تنها نیاز به تحت نظر گرفتن بیمار بوده زیرا در صورت مصرف طولانی مدت دارو احتمال بروز سندرم كوشینگ وجود دارد.
تداخل دارویی:
تداخل دارویی كتوكونازول باعث افزایش سطح پلاسمایی ممتازون می‌شود.
مکانیسم اثر:
مکانیسم اثر ضد آسم: ناشناخته، اگرچه كورتیكوستروئیدها باعث مهار سلولها و مدیاتورهای التهابی درگیر در بیماری آسم می‌شوند.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: سابقه حساسیت به دارو یا اجزاء فرمولاسیون، حملات آسم مداوم، آسم حاد و برونكواسپاسم. موارد احتیاط: بیماران با احتمال خطر كاهش محتوای مینرالی استخوان (سابقة خانوادگی استئوپوروز، بی‌حركتی طولانی مدت، مصرف طولانی مدت از داروهای كاهندة تودة استخوان)، تعویض كورتیكوئید استنشاقی با خوراكی، بیماران مبتلا به شكل فعال یا خاموش سل، عفونت‌های سیستمیك درمان نشده، هرپس سیمپلكس چشمی و ضعف ایمنی.
عوارض جانبی:
عوارض جانبی اعصاب مرکزی: افسردگی، خستگی، سردرد، بی‌خوابی. گوش، حلق، بینی: رینیت آلرژیك، خشكی دهان، آواپریشی، درد گوش، خونریزی بینی، سوزش بینی، فارنژیت، احتقان بینی، سینوزیت. دستگاه گوارش: درد شكم، بی‌اشتهایی، سوءهاضمه، نفخ، گاستروآنتریت، تهوع، كاندیدیای دهانی، استفراغ. ادراری- تناسلی : دیسمنوره، اختلال قاعدگی، عفونت مجاری ادراری. عضلانی ـ اسكلتی: آرترالژی، درد كمر، میالژی،‌ درد. تنفسی: اختلال تنفسی، عفونت مجاری فوقانی تنفسی. سایر عوارض: جراحات تصادفی، علائم شبه آنفلوآنزا، عفونت. مسمومیت و درمان تظاهرات بالینی: به دلیل فراهمی زیستی سیستمیك كم دارو، احتمال سمیت حاد ناشی مصرف دارو پایین است. درمان: درمان تنها نیاز به تحت نظر گرفتن بیمار بوده زیرا در صورت مصرف طولانی مدت دارو احتمال بروز سندرم كوشینگ وجود دارد.
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماكولوژیك: كورتیكوستروئید طبقه‌بندی درمانی: ضد التهاب، ضد آسم طبقه‌بندی مصرف در بارداری: ردة C نام‌های تجاری: Nasonex ملاحظات اختصاصی توجه: این دارو در موارد حاد برونكواسپاسم نباید استفاده شود. 1- در زمان تغییر كورتیكوستروئیدها به ممتازون، كورتیكوستروئیدها باید به تدریج قطع شوند. بیمار باید از نظر تست‌های عملكرد ریوی، استفاده از آگونیست‌های بتا و نشانه‌های آسم تحت پایش باشند. توجه: در صورت جایگزینی اشكال استنشاقی ممتازون با كورتیكوستروئیدهای سیستمیك با توجه به احتمال عدم كفایت آدرنال (خستگی، خواب‌آلودگی، ضعف، تهوع، استفراغ و افت فشارخون) بیمار باید به دقت تحت نظر باشد. 2- پس از قطع اشكال خوراكی كورتیكوستروئیدها ممكن است جهت برگشت عملكرد طبیعی محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز ـ آدرنال ماهها زمان نیاز باشد. در طول این مدت در صورت بروز تروما، استرس، عفونت یا جراحی بیمار مستعد بروز بی‌كفایتی یا كریز آدرنال است. 3- به دلیل احتمال جذب سیستمیك اشكال استنشاقی، بیمار را از نظر بروز اثرات كوشینگ بررسی نمایید. 4- در صورت مصرف طولانی مدت بیمار را از نظر تحلیل استخوانی مورد بررسی قرار دهید. 5- بیمار از نظر بروز عفونت‌های دهانی، گلوكوم و نقص ایمنی مورد بررسی قرار دهید. نكات قابل توصیه به بیمار 1- به بیمار توصیه نمایید ممتازون را به طور مرتب و در زمان مشابه در طول روز استفاده نماید. در صورت مصرف یك بار در روز دارو، به بیمار توصیه نمایید دارو را در هنگام غروب استفاده نماید. 2- به بیمار اطلاع دهید، این دارو نباید جهت رفع علائم حاد آسم یا برونكواسپاسم استفاده شود. 3- بیمار را از تأخیر حداقل 2-1 هفته‌ای جهت بروز اثرات ممتازون آگاه نمایید. به بیمار توصیه نمایید وضعیت بهبود یا عدم بهبودی بیماری را به پزشك اطلاع دهد. 4- در صورت بروز برونكواسپاسم پس از مصرف ممتازون، بیمار باید از یك برونكودیلاتور سریع‌الاثر استفاده نماید. در صورت عدم پاسخدهی به برونكودیلاتور سریع‌الاثر بیمار باید به پزشك اطلاع دهد. توجه: در صورتی كه بیمار در زمان قطع كورتیكوستروئیدهای خوراكی دچار حملات آسم شود و یا در معرض استرس قرار گیرد، باید مصرف كورتیكوستروئید را آغاز نموده و با پزشك خود تماس بگیرد. 5- در طی مصرف این دارو بیمار در معرض آبله و آبله‌مرغان نباید قرار گیرد. 6- مصرف طولانی مدت اشكال استنشاقی كورتیكوستروئیدها ممكن است باعث كاتاراكت یا گلوكوم شود بنابراین در صورت بروز هرگونه تغییر بینایی بیمار باید پزشك را مطلع نماید. 7- به بیمار توصیه نمایید، زمان باز نمودن شكل استنشاقی دارو را یادداشت نماید و در صورت رسیدن به شماره "00" در شماره‌گر یا گذشت 45 روز، شكل دارویی را معدوم نماید. اثر بر آزمایشهای تشخیصی گزارشی وجود ندارد.

اشكال دارویی:
اشكال دارویی:
Solution: 0.05%
Ointment,Cream,Lotion:0.1%
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماكولوژیك: كورتیكوستروئید طبقه‌بندی درمانی: ضد التهاب، ضد آسم طبقه‌بندی مصرف در بارداری: ردة C نام‌های تجاری: Nasonex ملاحظات اختصاصی توجه: این دارو در موارد حاد برونكواسپاسم نباید استفاده شود. 1- در زمان تغییر كورتیكوستروئیدها به ممتازون، كورتیكوستروئیدها باید به تدریج قطع شوند. بیمار باید از نظر تست‌های عملكرد ریوی، استفاده از آگونیست‌های بتا و نشانه‌های آسم تحت پایش باشند. توجه: در صورت جایگزینی اشكال استنشاقی ممتازون با كورتیكوستروئیدهای سیستمیك با توجه به احتمال عدم كفایت آدرنال (خستگی، خواب‌آلودگی، ضعف، تهوع، استفراغ و افت فشارخون) بیمار باید به دقت تحت نظر باشد. 2- پس از قطع اشكال خوراكی كورتیكوستروئیدها ممكن است جهت برگشت عملكرد طبیعی محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز ـ آدرنال ماهها زمان نیاز باشد. در طول این مدت در صورت بروز تروما، استرس، عفونت یا جراحی بیمار مستعد بروز بی‌كفایتی یا كریز آدرنال است. 3- به دلیل احتمال جذب سیستمیك اشكال استنشاقی، بیمار را از نظر بروز اثرات كوشینگ بررسی نمایید. 4- در صورت مصرف طولانی مدت بیمار را از نظر تحلیل استخوانی مورد بررسی قرار دهید. 5- بیمار از نظر بروز عفونت‌های دهانی، گلوكوم و نقص ایمنی مورد بررسی قرار دهید. نكات قابل توصیه به بیمار 1- به بیمار توصیه نمایید ممتازون را به طور مرتب و در زمان مشابه در طول روز استفاده نماید. در صورت مصرف یك بار در روز دارو، به بیمار توصیه نمایید دارو را در هنگام غروب استفاده نماید. 2- به بیمار اطلاع دهید، این دارو نباید جهت رفع علائم حاد آسم یا برونكواسپاسم استفاده شود. 3- بیمار را از تأخیر حداقل 2-1 هفته‌ای جهت بروز اثرات ممتازون آگاه نمایید. به بیمار توصیه نمایید وضعیت بهبود یا عدم بهبودی بیماری را به پزشك اطلاع دهد. 4- در صورت بروز برونكواسپاسم پس از مصرف ممتازون، بیمار باید از یك برونكودیلاتور سریع‌الاثر استفاده نماید. در صورت عدم پاسخدهی به برونكودیلاتور سریع‌الاثر بیمار باید به پزشك اطلاع دهد. توجه: در صورتی كه بیمار در زمان قطع كورتیكوستروئیدهای خوراكی دچار حملات آسم شود و یا در معرض استرس قرار گیرد، باید مصرف كورتیكوستروئید را آغاز نموده و با پزشك خود تماس بگیرد. 5- در طی مصرف این دارو بیمار در معرض آبله و آبله‌مرغان نباید قرار گیرد. 6- مصرف طولانی مدت اشكال استنشاقی كورتیكوستروئیدها ممكن است باعث كاتاراكت یا گلوكوم شود بنابراین در صورت بروز هرگونه تغییر بینایی بیمار باید پزشك را مطلع نماید. 7- به بیمار توصیه نمایید، زمان باز نمودن شكل استنشاقی دارو را یادداشت نماید و در صورت رسیدن به شماره "00" در شماره‌گر یا گذشت 45 روز، شكل دارویی را معدوم نماید. اثر بر آزمایشهای تشخیصی گزارشی وجود ندارد.

برگرفته از : دارونما